Roztoczański Park Narodowy

Roztoczański Park Narodowy wytyczony został na części Roztocza Środkowego w województwie lubelskim, obejmując najcenniejsze przyrodniczo obszary Roztocza. Aktualnie powierzchnia PN wynosi prawie 8500 ha, z czego lasy zajmują 8100 ha, a ścisłe rezerwaty ponad 800 ha. Pierwsze próby ochrony przyrody na Roztoczu podjęto w XVI wieku, gdy na obszarze należącym wówczas do ordynacji założonej przez kanclerza Jana Zamoyskiego, utworzono zwierzyniec. Tereny zwierzyńca otoczono 30 km. parkanem, który obejmował obszar obecnego rezerwatu ochrony ścisłej Bukowa Góra oraz część obwodu Florianka. W zwierzyńcu tym znajdowały się jelenie, rysie, dziki, wilki, żbiki oraz tarpany. Zlikwidowano go pod koniec XVIII, a zwierzęta zostały wypuszczone bądź oddane okolicznym mieszkańcom.

Wspomniany rezerwat przyrody Bukowa Góra utworzono w 1936 roku, a do 1974 pod ochroną znajdowało się ponad 1000 ha terenów zielonych. W 1974 powołano park narodowy, powstały na obszarze Lasów Państwowych, Nadleśnictw Kosobudy i Zwierzyniec. Obecnie Park obejmuje wspaniałe zielone obszary będące oazą ciszy i spokoju. Spotkać tu można około 700 gatunków roślin i aż 19 zespołów leśnych, w których występuje około 400 drzew pomnikowych.

W Parku swój dom odnalazło sporo gatunków zwierząt. Z dużych ssaków na obszarze Roztoczańskiego Parku Narodowego spotkać można: jelenie, sarny, dziki, wilki, rysie, lisy, borsuki i kuny. W dolinie rzeki Wieprz na dobre zadomowiły się bobry. Można tu również obserwować wiele gatunków ptaków: orlika krzykliwego, trzmielojada, bociana czarnego, liczne dzięcioły czy pliszkę górską. Gady reprezentowane są przez jaszczurki, żmiję zygzakowatą, zaskrońca, a nawet żółwia błotnego. Najciekawsze gatunki płazów to: kumak nizinny, traszka grzebieniasta i rzekotka drzewna. Najbogatszy jest jednak świat owadów - naliczono tu ponad 2000 gatunków samych chrząszczy.

Wstęp na teren Roztoczańskiego PN jest odpłatny, również płatne są parkingi. Turyści mogą poznawać park przemierzając ścieżki kilku szlaków turystycznych albo poruszać się po wytyczonych ścieżkach dydaktycznych. Można także zorganizować sobie przejażdżkę zaprzęgiem konnym z tutejszej hodowli konika polskiego. Przez teren Parku można również przejechać samochodem, ale z pewnością interesującą alternatywą może być spływ kajakiem po rzece Wieprz.

Ścieżki poznawcze wytyczone w granicach Roztoczańskiego PN to: Ścieżka na Bukową Górę (czas przejścia ok. 2h, długość 2.6km), Ścieżka na Piaseczną Górę (2.5h, 3.2km), Ścieżka po wydmie do Stawów Echo (0.5h, 1.7km), Ścieżka do Stawów Echo (0,5h, 1.2km), Ścieżka historyczno-przyrodnicza do Wzgórza Polak (1.5h, 2.1km), Ścieżka historyczno-przyrodnicza do Wojdy (2.5h, 4km), Ścieżka aleją Aleksandry Wachniewskiej (20min, 0.7km), Ścieżka dendrologiczna we Floriance (0.5h, 1km), Ścieżka krajobrazowa we Floriance (0.5h, 1.2km) oraz Ścieżka poznawcza na Białą Górę (0.5h, 1.2km)

Bardzo interesujące dla turystów są również szlaki turystyczne. Centralny szlak Roztocza (znaki niebieskie). Przecina całe polskie Roztocze. Ze względu na pokonywane wąwozy szlak trudny ale bardzo ciekawy. Krawędziowy szlak Roztocza (znaki czerwone).  Szlak pokazuje najcenniejsze obiekty kultury znajdujące się w Zwierzyńcu i we Floriance. Następnie prezentuje wyjątkową panoramę południowej części Parku, Puszczę Solską oraz wzgórza Łyse Byki. Dalej szlak wiedzie do Górecka Starego, ukazując strefę krawędziową Roztocza z malowniczymi przełomami rzeki Szum. W Górecku, w pięknej dolinie zobaczyć można w kolei małą zaporę i elektrownię wodną. Obwodnica RPN im. Aleksandry Wachniewskiej (znaki zielone). Z wielu punktów na szlaku roztaczają się piękne widoki. Po drodze szlak wiedzie obok przydrożnych kapliczek, starych drzewostanów jodłowych i sosnowych i skałek ostańcowych strefy krawędziowej Roztocza. Prowadzi również przez malowniczo położone wioski, z urokliwymi kościołami i pozostałościami tradycyjnego, drewnianego budownictwa.